Παιδιά του σκοταδιού
Άνθη της σιωπής
Τα πρόσωπά σας
δεν είδε ποτέ κανείς
Η ελευθερία χαράζει
μια ουλή σε κάθε ψυχή
Ζωή για μια χίμαιρα
Για μια νύχτα φυγής
Μια ανάμνηση μακρινή
Μια ανώφελη προσμονή
Μια κρυφή αγωνία
και μια συντριβή
Ακόμα μια μάχη
σύντομη και στερνή
Μοναχά ένας πόθος
για ζωή χωρίς υποταγή
Τ’ άνθη της σιωπής ριγούν
Τα παιδιά του σκοταδιού θρηνούν
Με δάκρυα στη βροχή
για κάθε άνοιξη νεκρή
Μαύρα λάβαρα περνούν
Τα παιδιά της σιωπής δεν ξεχνούν
Στη χώρα του φόβου
Ό,τι άγγιξαν πάγωσε
Στη χώρα του ψεύδους
Ό,τι κοίταξαν νέκρωσε
Στη χώρα της λήθης
Ανθίζουμε μόνοι
Στη χώρα του μίσους
Πεθαίνουμε μόνοι
