Αν έχεις κάτι να πεις
φώναξε δυνατά
Αν έχεις σιωπηρά πονέσει
ούρλιαξε για να θυμάσαι
Αν έχεις κάτι από σένα αγαπήσει
και πέθανες γι’ αυτό μη λυπάσαι
Αν κατάφερες να δεις
μέσα στα κάτοπτρα του σκότους
και γεύτηκες το άγριο μέλι
ξεδίψασες με το πικρό νερό
Κι αν έχεις πάλι χαθεί
παντοτινά μακριά
και κάτω από ένα χωμάτινο σύννεφο
νιώθεις σχεδόν ζωντανός
Αν έχεις κάτι από σένα πενθήσει
και φίλησες την αύρα απ’ του ερέβους τα βάθη
Αν πρόλαβες να δεις
κάτι απ’ όσα σου κρύβουν
Στο πάγωμα του χρόνου
όλα θ’ αποκαλυφθούν
Μη ζήσεις μάταια
Το δώρο των δακρύων
μη χαραμίσεις
Στάχτη για πάντα θα΄μαστε
μη λησμονήσεις