Post Type Description
Αν έχεις κάτι να πεις φώναξε δυνατά Αν έχεις σιωπηρά πονέσει ούρλιαξε για να θυμάσαι Αν έχεις κάτι από σένα αγαπήσει και πέθανες γι’ αυτό μη λυπάσαι Αν κατάφερες να δεις μέσα στα κάτοπτρα του σκότους και γεύτηκες το άγριο μέλι ξεδίψασες με το πικρό νερό Κι αν έχεις πάλι χαθεί παντοτινά μακριά και κάτω…
Στα μάτια σου ζει μια ήσυχη θάλασσα στην αρχή του καλοκαιριού Εκεί που ο άνεμος ρωτάει για εσένα Στα μάτια σου μία μανιασμένη θάλασσα το τέλος του καλοκαιριού Η θλίψη του κόσμου που πνίγεται στο αίμα του η δίψα του ουρανού Εκεί που ο άνεμος ρωτάει για εσένα Μέρα και νύχτα θα ψάξω μέχρι να…
Κάθε βράδυ καθόμουν δίπλα στο παράθυρο Σκοτάδι στο δωμάτιό μου Άκουγα μόνο την θάλασσα και έβλεπα τα κύματα Κάθε βράδυ Αν γύριζες θα ήταν όλα όπως παλιά Τώρα είσαι μονάχα ένα δάκρυ που βάζει στα όνειρά μου φωτιά Κάθε ανάσα μου την κάνει στάχτη Τώρα είσαι μονάχα ένα δάκρυ Αν γύριζες θα ήταν όλα όπως…
Πολλές ώρες και ημέρες πέρασαν σαν τις λέξεις ξεθώριασαν στον βαθύ χειμώνα Πολλές ώρες και ημέρες πέρασαν σαν τους φίλους που έφυγαν μια θολή εικόνα Δυο φαρμακωμένα πουλιά Στους τοίχους ραγίζουν τα φτερά μας Έξω στέλνουμε μήνυμα Δεν μετανιώσαμε για τίποτα Πολλές ώρες και ημέρες πέρασαν Οι ζωές μας πουλήθηκαν στον γερασμένο αιώνα Πολλές ώρες…
Σβήσε τα ίχνη σπάσε τον καθρέφτη Διώξε τη θλίψη σου έξω απ’τις μέρες μας Μίλα μου ξανά Μάζεψα τα σύννεφα που δεν έφεραν βροχή Τα κλεμμένα όνειρα την μαύρη σιωπή Μέχρι να θυμηθώ Τώρα λιώνω και χάνομαι Με σβήνει η καταιγίδα σαν κερί Χίλια χρόνια χίλια χρόνια ας με καίει ο πυρετός σε έναν δρόμο…
Δέξου ετούτο το φιλί στο μέτωπό σου Και τώρα που χωρίζουμε άφησε να σου πω Ότι οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στo όνειρο Είναι αλήθεια όπως το λεγες Αν όμως η ελπίδα πέταξε μες σε μια νύχτα ή σε μια μέρα μες σε ένα όραμα ή μες στο τίποτα Είναι για αυτό λιγότερο χαμένη; Όλα…
Είμαι ένα άλλο φως Ένας θλιμμένος κομήτης Το χρυσάφι και oι φωτιές αυτής της γης την ματιά μου ζηλεύουν Αν μπορείς να περιμένεις θα με δεις στον ουρανό σου να περνάω Θα με δεις Μην κουραστείς Και αν μπορείς να περιμένεις θα με δεις Είμαι ένα μαύρο φως Είμαι ένα άλλο φως Ένας εξόριστος αλήτης…
To φως τελειώνει πεθαίνει Βλέπω τη μέρα καθώς πνίγεται στη θάλασσα ‘Oλα αυτά τα νεκρά καλοκαίρια στα μάτια κάθε γενιάς που θα ερθεί Από τότε που η καρδιά μου χτυπάει πάνω στη γη Από τότε που οι άνεμοι ουρλιάζουν στον χρόνο Χωρίς ανάσα και χωρίς προσευχή περιμένω μια μέρα να συνηθίσω τον πόνο Μόνος μόνος…
Μέσα από την καρδιά σου θα αναδύονται άνθη φλογερά Μέσα από τα μαλλιά σου θα ξεκινούν όλα τα πουλιά Όπως τότε που άνθιζε μαζί μας όλη η γη στα σκοτεινά δωμάτια που πλαγιάζαμε μαζί Και οι λεπίδες του φεγγαριού θα μας σκοτώνουν ήσυχα κάθε νύχτα Οι λεπίδες του φεγγαριού θα μας θυμίζουν εκείνη τη νύχτα…
Σβήσε το χρώμα από τα μάτια μου Σβήσε το μέλλον Σβήσε το φως Η καρδιά μου απόμεινε ένας πλανήτης νεκρός Το αίμα στάζει από τις πληγές μας δηλητήριο γλυκό Φίλα με απόψε μέχρι τον θάνατο μέχρι να λυτρωθώ Σκέπασέ με με πάγο Το αιώνιο σκοτάδι σου δεν θα αρνηθώ Ο παλμός της ζωής μας θα…
